Foto's van onze kleinkinderen 2007

Volwassenen geven 't goeie voorbeeld!

. .

Pesten komt veel voor en kinderen doen dat al eeuwen lang. Iemand met rood haar moet zijn hele leven aanhoren dat hij 'nne rooie' is. Pesten berokkent veel leed en daarom is 't goed dat 't onderwijs de kinderen leert hoe je met elkaar om moet gaan.

Doe niets bij een ander, wat je zelf ook niet prettig zou vinden.
Kom niet aan een ander als de ander dat niet wil.
Zeg alleen aardige dingen tegen elkaar.
Help een ander als het nodig is.
Laat anderen meespelen!
Als je kwaad bent ga je niet slaan en schoppen.
Kinderen die pesten zitten zelf in de nesten!
Luister goed naar elkaar.
Anders zijn is leuk.

.

Maar dan onze politiek, daar leeft: Je moet kunnen zeggen wat je wil!! Vrijheid van meningsuiting! Zal ik 't pestprotocol van de kinderen panklaar maken voor de politiek?

Doe bij een ander, wat jezelf niet prettig zou vinden.
Kom aan een ander ook als de ander dat niet wil.
Zeg zoveel mogelijk onaardige dingen tegen elkaar.
Help een ander niet als het nodig is.
Laat anderen niet meedoen!
Luister niet naar elkaar.
Anders zijn is helemaal niet leuk.

.

Zou de politiek niet wat kunnen leren van 't onderwijs, hoe men daar kinderen leert omgaan anderen. De koningin, die bezorgd is over de verruwing in onze samenleving, moet haar mond houden. Je mag niet streven naar verdraagzaamheid: de vrijheid van eigen mening staat voorop. Ik moet kunnen zeggen wat ik wil.

Blogging!

Gedachten kunnen tikken,
dat is wat ik wil.
Met deze ene gedachte
krijgt voorlopig niemand mij stil!

Voor iedereen die geen open haard heeft, viola!! Hier is er eentje! Jammer genoeg moet je achter je scherm blijven zitten, maar één voordeel heb je; deze haard verbruikt zo goed als geen energie en de luchtvervuiling is te verwaarlozen. De muziek is van eigen bodem, André Rieu en Rowwen Heze.

Onze Kerstboodschap!

De supermarktkarretjes
zijn vol tot aan de rand.
Bij de slager sta je tot buiten.
Wat is er aan de hand?

De bakker draait overuren,
brood van hier tot daar.
Hoelang gaat dit nog duren?
Ik weet 't niet, zeg 't maar

Ja ja, de Kerst komt er aan
we slaan alvast veel in.
En weet je wat het gekke is,
dat is nog maar ‘t begin

'n Kerststol, ‘n hazenrug
sterke drank, flessen rode wijn,
'n kerstboom met 100 lichtjes
dit moet ‘t leukste kerstfeest zijn.

We hebben nog maar enkele dagen,
alles moet rap, rap, rap!
Sommigen hoor je klagen!
Onze tegenwoordige Kerstboodschap.

Naar buiten kijkend ....

.

.
... kom ik er niet aan voorbij! De bomen voor ons appartement beïnvloeden mijn gemoedstoestand. De wereld is vanmorgen heel anders. Vandaag even geen problemen met 't milieu en 't verkeer. Gisteren was dat anders. Toen werd de rijp op de bomen en de lichte sneeuwval toegewezen aan de industrie. In Horn lag zelfs 5 cm industriesneeuw en de BRT waarschuwde voor luchtvervuiling. Er hangt warme lucht boven de koude en dat is slecht voor de luchtkwaliteit. Maar nu schijnt de zon en de bomen op de Louis Regoutstraat staan er onwerkelijk bij, zilverkleurig. Om jullie ook in die sfeer te brengen heb ik 'n zwartwit foto vanaf de loggia gemaakt. Kerst 1989 ondersteunt die sfeer. Morgen of overmorgen als alles weer grijs is kunnen we ons dan weer bezighouden met 't milieu. Nu even niet!!!.

Industriesneeuw Horn.

Kerstgedachte!

.

Luisterend naar ....

de gedownloade kerstliederen op m'n PDA,

dwalen m’n gedachten naar vroeger.

.

Wat hebben we ’t nu toch goed en dan te denken ....

dat er nog zoveel arme kinderen op de wereld zijn,

die hun kerstliederen zelf moeten zingen!

Roxanne en Anne!

Weert krijgt 't koud!

.

De winter komt er aan.
't Wordt koud in Weert!
Aan den lijve voel je dat!
Minder stilstaan, meer gehaast.
.

Weer 'n dikke trui
weer de winterjas, sjaal en muts.
Wat een beetje winter in Weert

al niet doet!

Isabella, zoals ze is!!

9 Maanden oud en al zoveel plezier in 't leven!

Schoonmoeder.

.

Je zit in je stoel en kijkt uit 't raam.
Je kijkt en roept 'n naam.
Je weet niet meer hoe ik heet,
dat is één van de dingen die je vergeet.
Soms vertel je hoe 't vroeger was,
zo van..toen kinje ich miene miens pas..
Je was eens 'n sterke vrouw,
'n schim van toen, dat ben je nou.

Ik doe alsof ik 't niet zie.
m'n schoonmoeder heeft dementie.

Glitter!

.

Haar toestand blijft onveranderd. De decembermaand is voor de meeste oudere mensen 'n vervelende tijd. Schoonmoeder geniet van deze maand. Alles wat glittert en blinkt vindt ze mooi. In januari blijft de kerstversiering nog 'n extra weekje hangen. Zo zie je maar: Ieder nadeel heb z'n voordeel!

Spraakverwarring!

Opa, heb je Koele Piet op je computer staan? vraagt Anne.

Wat kunnen ze toch vragen!

Hoe zou ik aan Koale Pietje zijn gekomen.

Ik antwoord daarom: Ga maar naar de buurvrouw....

haar pappa is Koale Pietje!

Ze kijkt me meelijwekkend aan.

Opa, ken je Coole Piet niet?

Dat is 'n liedje!

De zaak is opgelost en opa gaat weer af!!

van de Loo gaat met pensioen!

.

Bedankt, dokter!!

Vanmorgen was ik voor de laatste keer op controle bij dokter van de Loo. Hij vertelde me dat ie begin volgend jaar met pensioen gaat.Ik schrok echt van die mededeling. Voor mij is en was hij 'n fantastische dokter, die graag 'n praatje met z'n patienten maakte. Nu, tijdens deze laatste controle bij hem, vertelde hij me ook nog dat ik in 2004 heel veel geluk heb gehad. De combinatie veel te hoge bloeddruk en 't grote gebrek aan kalium was toen echt levensbedreigend.Ik voelde dat zo, maar hoge bloeddruk en te laag kaliumgehalte vormen, volgens hem,samen de perfecte sluipmoordenaar. Mijn bloed is nu helemaal in orde en de bloeddruk is prima.

In april 2008 vertrekt hij naar Afrika en gaat daar 2 maanden werken en zolang 't kan hoopt hij dat 'n 5-tal jaren te kunnen doen. Op mijn vraag, wie hem gaat opvolgen, antwoordde hij, dat er 'n sollicitatie liep voor 'n nieuwe internist. Hij had mijn bezorgdheid opgemerkt, en daar ik nu bijna 3 jaar geen problemen meer heb met mijn bloed en de bloeddruk, kan ik volgens hem gewoon doorgaan met mijn medicijnen en hoef ik als ik dat wil niet meer in 't ziekenhuis op controle te komen. De wens van mij om daar toch mee door te willen gaan, accepteerde hij en vermeldde dat op mijn patientenkaart. Zijn opvolger zou me dan halfjaarlijks m'n bloed en bloeddruk controleren.

Op Internet vond ik de volgende oproep:

Wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd door de heer J.C. van de Loo ontstaat binnen de maatschap interne geneeskunde per 1 mei 2008 een vacature voor een Internist (m/v) (0.8 - 1.0 FTE)

Ivy met Isabella.

Isabella zet haar maatje 21 klaar en hoopt dat hij er iets in doet.

Waar ben ik trots op? Toen ik enkele weken geleden met Hennie, Ivy en Isabella over straat liep, werden we begroet door een oudere vrouw. Isabella lachtte haar vanuit de kinderwagen toe en 't vrouwtje was echt geroerd bij 't zien van die lach. Ze wist niet dat ik de opa was. Toen ik haar onze relatie had uitgelegd, feliciteerde ze me: “Proficiat, opa. Je kunt trots zijn op zo’n pracht kleinkind! Ik weet nog goed hoe ik mijn weg vervolgde: het hoofd omhoog, rechte schouders en de borstkas naar voren. Ik had mijn status weer verhoogd met het vergroten van ’t aantal kleinkinderen en daar was ik maar wat trots op. Trots is dus iets dat je te danken hebt aan anderen. Ik noem ‘t vanaf vandaag TOK; Trots Op m’n Kleinkinderen. Niet zelf verdiend, maar min of meer cadeau gekregen. Geef mij maar TOK in plaats van TON, als je begrijpt wat ik bedoel, nietwaar Rita?. (Trots Op Nederland)

Met de veerboot naar Cadzand!

Voor voetgangers en fietsers vaart ie nog!

De veerboot die je wel eens voor problemen stelde
is verdwenen van de Westerschelde
. Maar wie nu in de tunnel stil komt staan
kan evengoed nog wel de boot ingaan!

Dit Zwarte Pietje is 2 dagen te vroeg in Weert!

Herinnering aan ...

..

.
Hoeveel keren ben ik in Amsterdam naar 't Achterhuis geweest? In 't programma van de schoolreis voor de 6de klas, de tegenwoordige groep 8, zat altijd 'n bezoek aan dat huis. De kinderen hadden eerst de video "Anne Frank" bekeken, 't oorlogsmuseum in Overloon was bezocht en in de geschiedenislessen was veel aandacht aan de 2de wereldoorlog besteed. De kinderen begrepen wat de oorlog voor de mensen in die tijd betekende. Ze behandelden dit tijdperk met respect. Zelfs na mijn actieve tijd als leraar werd dit schoolreisprogramma nog enkele jaren gehandhaafd. De jongere leerkrachten waren minder enthousiast,want de kinderen vonden er niks meer aan, zeiden ze en zelf vonden ze 't maar saai en dus gaan ze nu wel nog naar Amsterdam, maar niet meer naar Anne Frank. Ook 't oorlogsmuseum is niet meer wat 't was; 't heeft 'n groot Eftelinggehalte gekregen.

Naar aanleiding van de Anne Frankboom, komen deze herinneringen nu bij me boven. Voor velen is dit natuurlijk sentimenteel geneuzel. 't Wordt tijd Har, dat we 'n streep onder 't verleden trekken. 't Is te merken dat je oud wordt!!

Maar dit oudje ziet wel 'n overeenkomst tussen de vooroorlogse tijd en de tegenwoordige tijd; de vreemdelingenhaat. De Duitse jeugd hoorde voor 1940 niets anders dan dat Joden niet deugden, ze waren ratten. Nu hebben we in Nederland Turken en Marokkanen. Onze kinderen horen dagelijks dat deze niet deugen. Ze groeien op met dat beeld en dat beeld wordt dagelijks opnieuw versterkt door mensen die er politieke winst uit willen halen. En langzaamaan gaat iedereen dat ook nog geloven. Ik betrap me er op dat ik me soms ook laat meeslepen. Maar dan brengt de 2de wereldoorlog me weer op 't goede spoor.

De boom wordt gekapt!!

.

Otto Frank dacht toen hij Annes dagboek voor de eerste keer las:

Hoe had ik kunnen weten, hoeveel het voor Anne betekende om een stukje blauwe lucht te zien, de meeuwen in hun vlucht te observeren en hoe belangrijk de kastanjeboom voor haar was, als ik er aan denk dat zij zich nooit voor de natuur interesseerde. Maar zij verlangde ernaar toen zij zich als een vogel in een kooi voelde. Alleen de gedachte aan de vrije natuur gaf haar troost. Maar al die gevoelens had zij voor zich gehouden.

Anne schreef:

23 februari 1944

Wij keken alle twee naar de blauwe hemel, de kale kastanjeboom aan wiens takken kleine druppeltjes schitterden, naar de meeuwen en de andere vogels die in hun scheervlucht wel van zilver leken. Dat alles ontroerde en pakte ons alle twee zo, dat we niet meer konden spreken.

18 april 1944

April is inderdaad schitterend, niet te warm en niet te koud met zo nu en dan een regenbuitje. Onze kastanje is al tamelijk groen, hier en daar zie je zelfs al kleine kaarsjes.

13 mei 1944

Onze kastanjeboom staat van onder tot boven in volle bloei, hij is vol met bladeren en veel mooier dan verleden jaar.

Broertjes-schoolfoto.

.

.

Erik zit in groep 6 en Lukas in groep 4. Lukas kun je herkennen aan z'n Big Smile!

Sinte Merte’s veugelke

haaj un roëd wit keugelke

haaj un roëd wit stèrtje

danke Sinte Merte

De donkere dagen!

Het zijn niet de vallende bladeren die mij op dit onderwerp brengen maar de televisie en de krant.Volgens hen is alles wat je doet of eet, bedreigend voor je leven. Zelfs denken is fataal. Sombere mensen leven korter, ook als ze niet voor de trein springen. Iedere dag vinden ze weer nieuwe levensbedreigers: fijnstof, (anti-)oxidanten, alcohol, vergrijzing, CO2 en ga maar door en wij hypen er achteraan. Van leven ga je dood!.

’n Goede raad van mijn kant:
Het leven is te kort om ’n goed glas wijn te laten staan en bang te zijn voor alles wat op je bord ligt. Van leven ga je niet dood! Geniet ervan.

4 november 2007.

Isabella is op weg naar de rechtopstaande mens, de volgende ontwikkeling van de Homo Sapiens. Ze wordt vandaag 8 maanden. Ook vandaag is 't 7 jaar geleden dat we naar Weert zijn verhuisd.

.

Onze voetballer.

.

Erik en Joerie. Ze hebben vanmorgen met 14-2 van de jongens uit Maarheeze gewonnen. Onder de toeschouwers bevond zich ook Isabella...

.
Rust!!

Wandeling over 't kerkhof.

.

Een pot voor hem, een pot voor haar,
een pot voor 'n kleintje, dat doodziek is geweest.
Speelgoedkonijntje, troostend pluchen beest.

Een pot voor hem, een pot voor haar.

Een pot voor hem, een pot voor haar.

Een pot voor hem, een pot voor haar.

Een pot voor hem, een pot voor haar.

Een pot voor hem, een pot voor haar.

Een pot voor .........

.Judo?

Vrijdag, soep met balletjes!

.

.

.

Om 8 uur staan we op. Hennie gaat om 10 uur naar moeder. Anne gaat mee. Eerst 't ontbijt. Daarna even wat nasoezelen op de bank. Op de TV houdt Dora haar gezelschap. Oma, ik ga wat tekenen! Half tien, aankleden en nog 10 minuten www.spele.nl.

..

.

Tot straks, opa!!

Om 12 uur,bij opoe, soep met balletjes en de balletjes van oma en opoe moeten er ook aan geloven.

'n dagje Eindhoven!

Beloofd is beloofd!

.

.

Vandaag hebben Hennie en ik 't kerkhof in 't Inj bezocht. De graven zijn er nog, alleen de kruisen zijn verdwenen. Bart en Pap zijn niet geruimd, dus krijgen ze 'n bloemetje. De chrysanten zijn echt, de kruisen zijn virtueel, niet echt. Ze lossen als 't ware op in de achtergrond. Zij verdwijnen niet helemaal, ook in onze gedachten blijft altijd 'n rest over. .

.
.

Zonder virtuele kruisen.

Veel mensen past deze schoen!

Je vraagt je wel eens af of je nog verandert
dingen anders zullen zijn dan je nu voelt
Of het ooit beter zal worden
en meer zal neigen naar 'positief'
.
Ik weet zeker dat je nog zult veranderen
dingen zijn echt anders als dat wat je nu voelt
Dat je je dan beter zult voelen
en minder zal neigen naar 'negatief'

We kunnen ze nog altijd bezoeken!

..
..
.

Ieder jaar rond Allerheiligen bezoeken we onze overleden familieleden en iedere keer vragen we ons af : Liggen ze er nog? Mijn ouders liggen in Heytse. Mijn zus Ger verzorgt het graf ook door 't jaar. Ik bezoek 't één keer per jaar. We hebben nog geen bloemen voor de vader en broer van Hennie gekocht, want ieder jaar vragen we ons af: Is 't graf geruimd? Op de terugweg van Heytse naar Weert bezoeken we even het kerkhof in Nederweert-Eind. De grafkruisen zijn al 2 jaar weg, maar het grasveldje voor de graven is onberoerd; dus ze liggen er nog steeds. In de loop van deze week krijgen Pap en Bart 'n bloemetje.

De eerste tandjes!

.

De school leeft weer.

..

.

Mijn oude school is deze week weer terug in Weert. Zondagmorgen j.l toen we met de auto naar oma gingen, zwaaide 'n sportief figuur met 'n tas op 't fietsenstuur naar ons. Dat was Ivo, zei Hennie. Dat was de eerste keer in al mijn Weerter jaren dat ik hem tegen ben gekomen. Woensdagavond ging Hennie nog eventjes boodschappen doen bij C1000. Deze super ligt goed 100 meter van ons appartement verwijderd. En wie komt ze in de winkel tegen? Germi, 'n collega van school. Vandaag vrijdagmorgen zie ik dat ook de Kwir weer in Weert te zien is. De site is weer bijna helemaal in orde.
.

.

't Gips is van haar armpje af, maar ze kan hem nog onvoldoende bewegen, hij hangt er maar wat bij!

Vandaag wordt schoonmoeder 91 jaar. Na enkele maanden gekwakkel met haar gezondheid fleurt ze momenteel weer wat op. Alles begon met klachten in haar been. De oorzaak was 'n beknelde zenuw die haar heel veel pijn bezorgde. Door die pijn at ze bijna niet meer, sliep slecht en wou ook niet meer lopen, ze had 't mismood aan 't lieëf. Je zag haar zienderogen achteruit gaan. Veel te laat heeft haar huisarts haar doorverwezen naar de juiste specialist. Haar kwaal is therapeutisch behandeld. Op dit moment eet ze weer goed en heeft ze weer zin in 't leven. De vorige week sprak ze de wens uit om nog 'n jaartje in haar huis te mogen blijven wonen. Dadelijk gaan Hennie en ik naar dadelijk naar haar toe en dan maak ik 'n verjaardagfoto, die vanavond in mijn blog verschijnt. Ik zou zeggen: Op naar de 92!

.

Ze eet weer goed. Haar verjaardagsmenu bestond uit groentesoep met balletjes, aardappeltjes met spercieboontjes, 'n peer uit blik en 'n carbonaatje. Als toetje ijs met slagroom. Haar commentaar bij dit eten is weer helemaal vanouds; hertelikke soep, sjup mich neet te veul aerpele op, ich zit noe al volle, waat waer ich toch verwindj.


.
Waem neet betaaltj mot aafwasse!

Parkhof ligt er rustig bij, maar ....

.

.
.... over 'n paar uurtjes barst 't kermisgeweld los. De zon schijnt en er zullen 1000-den bezoekers naar Weert komen.
.

Kermis!

Met schoonmoeder gaat 't niet al te best.

.

In korte tijd is haar toestand verslechterd. 't Begon met 'n zenuw- ontsteking in haar been. De dokter kwam kijken en stuurde haar voor onderzoek naar 't ziekenhuis. Dat is nu 2 weken geleden. De laatste dagen wil ze niet meer eten. Hennie is vanmorgen met haar naar 't ziekenhuis. Dat is voor de tweede keer in 2 weken. Wat ons opviel bij de eerste keer; ze ging zonder tegenstribbelen mee. Ze heeft in die 2 weken veel gewicht verloren. Ze heeft volgens mij de mismood aan 't lieëf en dat kan voor zo'n oude vrouw fataal zijn! Hennie heeft haar ringen afgedaan, ze vallen van haar vingers.

.

Ik heb naar woorden gezocht die haar toestand van nu weergeven. Ze voelt zich:

Terneergeslagen, moe, somber, lusteloos, uitgeput, opgebrand, futloos, neerslachtig, levensmoe, verdrietig, troosteloos, verloren, alleen, eenzaam, ziek, zwak, uitgeblust, slaperig, waardeloos, nutteloos, ontmoedigd, afgedaan, overbodig, verbruikt, afgebrand, zinloos, mismoedig, niks, afgelopen, lammenadig, angstig en suf.

Toen ik die woorden allemaal voor m'n neus zag staan, dacht ik: Dat kan toch eigenlijk niet! Maar al deze woorden zijn op dit moment op haar van toepassing!

.

Wat heeft haar gevoel verdoofd,

waarom is haar lach verdwenen?

1/2 jaar!

.

Je brabbelt en kraait

speelt met klanken en toonhoogtes.

We hebben een gesprek:

prrr, poetje, poetje, prrr!

Ik verzamel je gebrabbel en lachjes

om ze uit te pakken als ik ze mis!

De jaargetijden kloppen niet meer.

.

Eergisteren reed ik met Hennie naar de Meinweg. Toen viel me op, dat de hei al volop bloeide. Is dat niet veel vroeger dan andere jaren? Op internet zie ik dat de hei inderdaad dit jaar ongeveer een maand eerder bloeit dan normaal. Ook zijn de bramen en bosbessen vroeger dan ooit. April was een erg warme maand. De combinatie van een zonnig voorjaar en een natte zomer is blijkbaar heel erg goed voor de hei. We hebben dit jaar geen zomer gehad. 't Vorig jaar was 't heet in september. We kwamen toen terug uit Zwitserland, enkele dagen voor Weerter kermis. Ons viel toen op de iedereen nog hoog zomers gekleed was . We hadden niet in de gaten, door de airco, dat 't buiten 30 graden warm was! Het jaar klopt niet meer met de seizoenen. Laten we daarom de seizoenen veranderen! Voor mij mag de herfst best ’n maand langer duren en laten we met de zomer maar ’n maand eerder beginnen. Er verandert dan eigenlijk niets, maar de naam van ’t jaargetijde pas weer meer bij de werkelijkheid. In de zomer is ’t dan vaker weer zomer. Nu hoor ik te vaak: Det is dit joar toch geine zomer!

Trampolines moesten verboden worden!!

Ouderen en de geranium.

.

Bericht uit de krant:
Hangouderen vertrappen geraniums op het plein!

Eindelijk gaan ze wat creatiever met geraniums om.

Hulde, oudjes!

.

Parkhof met op 't plein Kleurrijk Weert.

.

.

.

Vandaag is 't heerlijk wandelweer. 'n Heel klein beetje zon, geen wind, wat wil ik nog meer. Echt weer voor 'n zonnehater zoals ik. Tijdens de wandeling heb ik altijd mijn mobiel bij me en dus ook mijn fototoestel. Dus dacht ik vanmorgen: Laat ik appartementencomplex eens fotograferen. Op 't plein staat 'n kunstwerk genaamd Kleurrijk Weert. Veel bewoners van ons gebouw vinden d'r maar niks aan. Ik vind 't wel geslaagd. Hoe beeld je 'n multiculturele samenleving beter uit? 'n Groep met 'n witte Weertenaar, 'n gele Chinees en 'n zwarte Afrikaan?

.
Op de tweede foto vind je ons appartement, bij de pijl.
.