Herinnering aan ...

..

.
Hoeveel keren ben ik in Amsterdam naar 't Achterhuis geweest? In 't programma van de schoolreis voor de 6de klas, de tegenwoordige groep 8, zat altijd 'n bezoek aan dat huis. De kinderen hadden eerst de video "Anne Frank" bekeken, 't oorlogsmuseum in Overloon was bezocht en in de geschiedenislessen was veel aandacht aan de 2de wereldoorlog besteed. De kinderen begrepen wat de oorlog voor de mensen in die tijd betekende. Ze behandelden dit tijdperk met respect. Zelfs na mijn actieve tijd als leraar werd dit schoolreisprogramma nog enkele jaren gehandhaafd. De jongere leerkrachten waren minder enthousiast,want de kinderen vonden er niks meer aan, zeiden ze en zelf vonden ze 't maar saai en dus gaan ze nu wel nog naar Amsterdam, maar niet meer naar Anne Frank. Ook 't oorlogsmuseum is niet meer wat 't was; 't heeft 'n groot Eftelinggehalte gekregen.

Naar aanleiding van de Anne Frankboom, komen deze herinneringen nu bij me boven. Voor velen is dit natuurlijk sentimenteel geneuzel. 't Wordt tijd Har, dat we 'n streep onder 't verleden trekken. 't Is te merken dat je oud wordt!!

Maar dit oudje ziet wel 'n overeenkomst tussen de vooroorlogse tijd en de tegenwoordige tijd; de vreemdelingenhaat. De Duitse jeugd hoorde voor 1940 niets anders dan dat Joden niet deugden, ze waren ratten. Nu hebben we in Nederland Turken en Marokkanen. Onze kinderen horen dagelijks dat deze niet deugen. Ze groeien op met dat beeld en dat beeld wordt dagelijks opnieuw versterkt door mensen die er politieke winst uit willen halen. En langzaamaan gaat iedereen dat ook nog geloven. Ik betrap me er op dat ik me soms ook laat meeslepen. Maar dan brengt de 2de wereldoorlog me weer op 't goede spoor.