Waarom doe ik ’t nog?
Dagelijks beginnen zo’n 15.000 internetgebruikers aan ‘n dagboek via internet. Het begin is vaak goed, maar naar mate de tijd vordert, worden de nieuwe updates minder. De meeste weblogs worden amper onderhouden. 90% van de weblogs leiden een sluimerend bestaan. Enige jaren geleden was het de mode dat je een blog moest hebben, en als je dan aan hen vroeg waarom, konden ze de reden niet eens vertellen. De hoofdreden was gewoon omdat iedereen er bijna één had.Webloggen is nog klein, erg klein in de algemene internetwereld. Natuurlijk, voor bloggers en hun lezers lijkt het alsof het stikt van de blogs, maar feitelijk valt dat best wel mee.Sluimerende blogs zijn er altijd al geweest. Net als de ouderwetse homepages die in een weekendje werden gemaakt en nooit meer aangeraakt.
Ik ben begonnen toen ik de blog van mijn schoondochter Ivy op internet zag. Ik zag hoe ze er fanatiek mee aan de slag was. Ze kreeg veel comments. De contacten kwamen voornamelijk uit Brazilië en Brazilianen die in Europa leefden. Ik kon de blog niet lezen. Het Braziliaans ben ik niet machtig. Ik ben toen ook, echter zonder, plan aan ‘n weblog begonnen. Met de tijd zag ik een lijn in mijn Blog te voorschijn komen. De actualiteit en het verleden. Sinds die tijd werk ik met verschillende blogs tegelijk. De familie Kierkels heeft me geholpen. Riny en Anny stuurden verhalen, ik plaats ze allemaal. Ook foto’s worden me toegestuurd. Deze Blogs worden nu minder actief, maar ze zijn er en ze blijven er. Omdat dat ik iedere dag nog 10-tallen bezoekers krijg, blijf ik er ook mee doorgaan. Ik wakker af en toe mensen aan om deel te nemen aan mijn blog.
De actualiteit hou ik ook bij. ’n One-liner in de Mededelingen werkt goed. Die heb ik nodig om de nodige bezoekers te krijgen. Die bezoekers kunnen misschien iets bijdragen. Ik ben sinds 1 januari bezig in mijn nieuwste blog: Har Kierkels 2007. Ik hoop echter dat er ook nog bijdragen aan de overige blogs komen.
Ik ben begonnen toen ik de blog van mijn schoondochter Ivy op internet zag. Ik zag hoe ze er fanatiek mee aan de slag was. Ze kreeg veel comments. De contacten kwamen voornamelijk uit Brazilië en Brazilianen die in Europa leefden. Ik kon de blog niet lezen. Het Braziliaans ben ik niet machtig. Ik ben toen ook, echter zonder, plan aan ‘n weblog begonnen. Met de tijd zag ik een lijn in mijn Blog te voorschijn komen. De actualiteit en het verleden. Sinds die tijd werk ik met verschillende blogs tegelijk. De familie Kierkels heeft me geholpen. Riny en Anny stuurden verhalen, ik plaats ze allemaal. Ook foto’s worden me toegestuurd. Deze Blogs worden nu minder actief, maar ze zijn er en ze blijven er. Omdat dat ik iedere dag nog 10-tallen bezoekers krijg, blijf ik er ook mee doorgaan. Ik wakker af en toe mensen aan om deel te nemen aan mijn blog.
De actualiteit hou ik ook bij. ’n One-liner in de Mededelingen werkt goed. Die heb ik nodig om de nodige bezoekers te krijgen. Die bezoekers kunnen misschien iets bijdragen. Ik ben sinds 1 januari bezig in mijn nieuwste blog: Har Kierkels 2007. Ik hoop echter dat er ook nog bijdragen aan de overige blogs komen.
.
