Vandaag wordt schoonmoeder 91 jaar. Na enkele maanden gekwakkel met haar gezondheid fleurt ze momenteel weer wat op. Alles begon met klachten in haar been. De oorzaak was 'n beknelde zenuw die haar heel veel pijn bezorgde. Door die pijn at ze bijna niet meer, sliep slecht en wou ook niet meer lopen, ze had 't mismood aan 't lieëf. Je zag haar zienderogen achteruit gaan. Veel te laat heeft haar huisarts haar doorverwezen naar de juiste specialist. Haar kwaal is therapeutisch behandeld. Op dit moment eet ze weer goed en heeft ze weer zin in 't leven. De vorige week sprak ze de wens uit om nog 'n jaartje in haar huis te mogen blijven wonen. Dadelijk gaan Hennie en ik naar dadelijk naar haar toe en dan maak ik 'n verjaardagfoto, die vanavond in mijn blog verschijnt. Ik zou zeggen: Op naar de 92!
.
Waem neet betaaltj mot aafwasse!